De Budelse tafeltennisvereniging werd op 18 november 1949 opgericht door Adriaan de Laat, Huub van Winkel, Sjef van Winkel en Sjef Verhees en onmiddellijk melden zich 31 leden aan.

De eerste jaren waren louter trainingsjaren. Gespeeld werd in zaal Schepens (nu bevindt zich hier de Hema), maar eind 1952 volgde een gedwongen verhuizing naar het Parochiehuis, de zaalhuur bedroeg 50 gulden per jaar.

De gemengde trainingsavonden, voor die tijd iets heel bijzonders, bleven gehandhaafd, hoewel de geestelijkheid zich hier behoorlijk aan stoorde. Door overbezetting van het Parochiehuis volgde op 1 januari 1955 weer een verhuizing, nu naar zaal Jos Duisters. Hier kwam Budilia pas tot bloei en in dat jaar werd aansluiting gezocht bij de NTTB, afdeling Limburg.

Het jaar 1956 werd een van de succesvolste voor TTV Budilia. Door het winnen van promotiewedstrijden ging het eerste team naar de derde klasse. Bij dit succes hoorde een eerste echte tafeltennistafel, ter vervanging van het blad op twee schragen. Om aan het benodigde geld te komen werd de geplande feestavond achterwege gelaten en samen met het geld dat verdiend werd met het verzamelen van Persilemmertjes kon er een tafel aangeschaft worden. In 1960 volgde er opnieuw een gedwongen verhuizing, nu naar zaal De Wielerbaan. Dat was geen succes. Te pas en te onpas werd Budilia buiten gesloten o.a. vanwege bruiloften en partijen. Langzaam zakte de vereniging weg en een half jaar lang konden er zelfs geen trainingsavonden meer gehouden worden. Voor competitiewedstrijden kon in 1961 teruggekeerd worden naar zaal Duisters, die door de nieuwe eigenaar was omgedoopt in Bellevue. OP 1 januari 1962 telde de vereniging nog maar 26 leden, maar met ingang van het seizoen 1962-1963 kon er weer getraind worden en wel in zaal Bellevue.

 

Er kwam een juniorenafdeling onder leiding van de 15-jarige Harry van der Steen. Een officieel bestuur was er toen niet meer en het voortbestaan van de vereniging heeft aan een zijden draadje gehangen. Maar ook die moeilijke periode werd langzaam overwonnen, dankzij met name Harrie van der Steen, Adriaan Schellekens en Pierre Looijmans.Vanwege de aanleg van een kegelbaan in Bellevue moest er opnieuw verhuisd worden. Terug naar het Parochiehuis en dat was een probleem. Alvorens gespeeld kon worden moest er een kabel gespannen worden waaraan lampen werden opgehangen. Daarna moesten de tafels uit een rommelhok gehaald worden en op schragen en balken worden gelegd. Het kwam regelmatig voor dat er tijdens het tafeltennissen iemand door de vloer zakte, want slechts het meest noodzakelijke onderhoud werd door het parochiebestuur uitgevoerd. Halverwege de avond ging het luik open en kon er bij de beheerde drank en snoep gekocht worden.

In 1970 was er opnieuw een verhuizing. Het Parochiehuis werd verbouwd tot Gemeenschapshuis en voor Budilia was er geen plaats meer. Vandaar de overstap naar zaal de Bonte Os.

 

In 1975 was er weer eens een verhuizing. Nu naar het bovenzaaltje van de sporthal die dat jaar gereed kwam. Daar groeide Budilia en in 1978 werd besloten naast de sporthal ook de kerk aan de Cranendoncklaan te huren. Dat was geen ideale situatie, vandaar dat er vanaf 1979 concrete plannen werden ontwikkeld om te komen tot een eigen home. In eerste instantie was er geen medewerking van de gemeente.

Toch werd het idee niet weggegooid, want toen in november 1983 de NTTB de kerk afkeurde als speelaccommodatie waren B&W van Budel wel bereid om 250.000 gulden te reserveren. Na allerlei plannen ingediend te hebben kwam Budilia in 1987 tenslotte terecht in het verbouwde gemeenschapshuis De Borgh, waar ze praktisch gezien de beschikking heeft gekregen over een eigen accommodatie. De hal is geen eigendom, maar Budilia kon er aanvankelijk ten allen tijde over beschikken. Hier werd Budilia een bloeiende vereniging. Door de eigen ruimte was er eindelijk plaats om allerlei nieuwe activiteiten te ontplooien, zoals het regionale welpentoernooi, het ontvangen van buitenlandse verenigingen, de afdelingsmeerkampen, de start van sport-overdag, het familietafeltennis op zondagmorgen, het recreantentoernooi, de organisatie van het NKS-toernooi en het Taptoetafeltennistoernooi.

 

De belangrijkste steunpilaren in deze periode waren Harry van der Steen, Adriaan Schellekens, Pierre Looijmans, Math van Seggelen, Math Neijnens, Wil Govers, Joop van Gaans, Kitty Arets, Geer Snijders en Henny van Kessel. Op sportief vlak maakte aanvankelijk de meisjes furore. Van landelijk A bij de jeugd tot de tweede divisie bij de dames. De jongens volgden enkele jaren later dit voorbeeld en speelden later bij de heren tweede en derde divisie.

De trainingskampen in het Poolse Jastrzebie / Zdroi in 1992 en het Tsjechische Vlasim waren absolute toppers. Budilia had in de negentiger jaren 150 leden. Dertien titels bij de Brabantse Kampioenschappen waren een ongekende luxe.

Na enkele prestatief mindere jaren wordt er door de nieuwe voorzitter Erwin Mennen en trainer Frank Kuipers hard aangewerkt om de jeugd op een hoger plan te brengen. De sport-overdaggroep en de nieuwe tak, tafeltennis voor mensen met een beperking, draaien uitstekend. Met een ledental van 135 en 15 teams in de competitie, kan Budilia een zonnige toekomst tegemoet zien.